Co to jest lichwa i dlaczego inwestycje w pożyczki są etyczne?
Co to jest lichwa i dlaczego inwestycje w pożyczki są etyczne?
Lichwa – udzielanie nieetycznych pożyczek, z uwagi na zawyżone odsetki lub inne opłaty, w wyniku, czego następuje nieuczciwe wzbogacenie się pożyczkodawcy. Lichwa jest uważana za instytucję nieetyczną, której istotą jest czerpanie korzyści ze słabszej pozycji finansowej dłużnika.
11 marca 2016 roku weszły przepisy, które uregulowały limit kosztów pozaodsetkowych.
Chodziło o ograniczenie maksymalnych kosztów, w tym związanych z windykacją, prowizją i obsługą w domu. Według tych przepisów maksymalne koszty mogą wynosić 55% rocznie, a w całym okresie pożyczkowym nie więcej niż 100% udzielonego kapitału.
A co na to zapisy w kodeksie cywilnym?
Zróżnicowanie wysokości
Zmiana w zakresie odsetek określonych w K.c. obowiązująca od 2016 r. sprowadza się do zróżnicowania wysokości
1) odsetek za opóźnienie oraz
2) odsetek wynikających z czynności prawnych (tzw. odsetek kapitałowych).
Wysokość odsetek zależy od wysokości stóp procentowych NBP.
Rodzaje odsetek
Odsetki za opóźnienie uregulowane są w art. 481 K.c. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1).
Odsetki za opóźnienie to zatem odsetki należne w sytuacji, gdy dłużnik nie płaci należności pomimo upływu terminu płatności. Są one należne za okres opóźnienia. Jeżeli wysokość tych odsetek nie była oznaczona np. w umowie, to należne są odsetki określone w ustawie. Zgodnie z art. 481 § 2 K.c., wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie jest równa sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych, zatem obecnie wynosi ona 7%.
Drugim rodzajem odsetek określonych w K.c. są odsetki z tytułu tzw. czynności prawnych, zwane zwyczajowo odsetkami kapitałowymi. Podstawą ich naliczania jest art. 359 § 1 K.c.
Zgodnie z tym przepisem odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy wynika to z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. Odsetki kapitałowe stanowią bowiem formę wynagrodzenia za możliwość korzystania z obcego kapitału.
Stosuje się je np. w sytuacji, gdy strony zawierają umowę pożyczki, która ma być oprocentowana według stawki ustawowej. Wysokość odsetek może być ustalona przez strony (np. w umowie pożyczki), w braku ustaleń w tym zakresie zastosowanie znajduje art. 359 § 2 K.c. Przepis ten stanowi, że jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 3,5 punktów procentowych. Wysokość odsetek kapitałowych wynosi obecnie 5% w skali roku.
Inne ograniczenia
Odsetki za opóźnienie pełnią inną rolę niż odsetki kapitałowe. Znajdują zastosowanie w odmiennych sytuacjach, zatem nie można ich stosować wymiennie. Dodatkowo, podobnie jak przed wprowadzeniem zmian, ustawodawca przewiduje limit odsetek maksymalnych. W tym zakresie mamy jednak do czynienia z uproszczeniem. Obowiązuje bowiem zasada, iż wysokość odsetek maksymalnych stanowi dwukrotność odsetek ustawowych. Zatem wysokość maksymalnych odsetek za opóźnienie wynosi 14% (art. 481 § 21 K.c.), a wysokość maksymalnych odsetek kapitałowych wynosi obecnie 10% (art. 359 § 21 K.c.).
W świetle obowiązujących przepisów pożyczki, na których zarabiam 25% w skali roku są jak najbardziej etyczne i zgodne z prawem.
Każda rata, która jest spłacana przez pożyczkodawcę jest reinwestowana w kolejną pożyczkę i tu wchodzi „magia procentu składanego”, o czym pisałam wcześniej.
Każda osoba, która przechowuje pieniądze w banku uczestniczy w procesie pożyczania, tylko albo nic na tym nie zarabia, albo otrzymuje 1,2% – 4 % w skali roku. Resztę zarabia bank.
Wybór należy do Ciebie.
Jeżeli uważasz, że ten artykuł jest przydatny to polub i udostępnij.
Jeżeli masz swoje spostrzeżenia, to napisz w komentarzu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/; http://www.kodekscywilny.pl