Inwestycje oczami kobiety.
Przekazuję swoje doświadczenia i wskazówki co należy robić, aby Twoje pieniądze były „w pracy na pełen etat, a nie na wakacjach”. Będę pisała o tym, na co zwracać uwagę przy poszczególnych sposobach inwestowania, aby zarabiać. Jak angażować się w inwestycje aby zwiększyć ich zyskownoś
Jak zapewnić sobie emeryturę?
W ostatnich dziesięcioleciach średnia długość życia znacznie się wydłużyła. W związku z tym w 2015 roku Światowa Organizacja Zdrowia zmieniła klasyfikację wiekową, która teraz wygląda tak:
- 25–44 lata — młody wiek;
- 44-60 lat — wiek średni;
- 60–75 lat — wiek starszy;
- 75–90 lat — starość;
- 90 lat i więcej — długowieczność.
Czas na nowe doświadczenia i wrażenia
Z przytoczonych danych wynika, że przejście na emeryturę nie oznacza automatycznie starości. Życie coraz większej liczby osób w wieku emerytalnym jest nadal aktywne, ponieważ daje możliwość podróżowania, uprawiania sportu, robienia interesów itp. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: dobre zdrowie i bezpieczeństwo finansowe.
Istnieją tysiące opracowań, książek, filmów i stron internetowych na temat dbania o kondycję w każdym wieku. Znacznie mniej mówi się o utrzymaniu stabilności finansowej. Jednak to właśnie ten czynnik jest kluczem do szczęśliwego życia w starszym wieku. Od tego zależy również zdolność osoby do utrzymania dobrego zdrowia.
Nadciągający kryzys
Wiele osób ma nadzieję, że państwowy system emerytalny zapewni im beztroską emeryturę. Ale dzisiaj w większości krajów system ten jest zagrożony, a powodem tego jest wspomniany już wzrost średniej długości życia i starzenie się światowej populacji.
Według Światowej Organizacji Zdrowia liczba osób powyżej 60. roku życia na świecie podwoi się do 2050 r., co pociągnie za sobą poważne zmiany społeczne i gospodarcze.
Wzrost liczby emerytów obciąża budżet państwa. Jednocześnie w regionach o niskim wskaźniku urodzeń systematycznie spada liczba pracujących podatników.
Adair Turner, były przewodniczący UK Financial Services Authority, przygotował raport odzwierciedlający sytuację w 21 krajach na całym świecie. Konkluzja jest następująca: do 2050 r. główne mocarstwa światowe staną w obliczu deficytu 15,8 biliona dolarów w dostarczaniu pomocy finansowej dla starzejącego się społeczeństwa.
Nasuwa się pytanie: „Jeśli wspomniane problemy czekają takich gigantów gospodarczych jak USA, Chiny, Niemcy i Japonia, czy mieszkańcy mniej zamożnych krajów mogą liczyć na emeryturę?”
Twój złoty fundusz emerytalny
Pozostaje tylko jedno — weź swoją przyszłość w swoje ręce. Upewnij się, że jakość Twojego życia na starość nie zależy od stanu systemu zabezpieczenia społecznego.
Co należy w tym celu zrobić? Twórz oszczędności, które pozwolą Ci żyć w pełni, bez walki o przetrwanie. Ale waluta nie nadaje się do tego celu — jest podatna na inflację, wstrząsy gospodarcze i polityczne. Po 10–20 latach nie będziesz w stanie kupić tylu towarów i usług, co dzisiaj, korzystając ze swoich oszczędności.
Dlatego mądrzy i dalekowzroczni ludzie wybierają ZŁOTO INWESTYCJI. To aktywo nie podlega inflacji i nie amortyzuje się w czasach kryzysu.
Zestaw sztabek lub monet złota to gwarantowana emerytura, której nikt Ci nie odbierze. Zawsze możesz sprzedać żółty metal i zdobyć pieniądze na realizację swoich planów.
Tworzenie rezerwy złota
Aby zapewnić sobie tyle złota, ile chcesz, nie musisz długo oszczędzać i praktykować oszczędności. Możesz stopniowo zwiększać swoją osobistą rezerwę, gram po gramie.
Dziś masz wyjątkową okazję, aby z zyskiem kupić najbardziej poszukiwane 100-gramowe sztabki, płacąc za nie częściami, kiedy jest to dla Ciebie wygodne. Tę możliwość zapewnia systematyczne kupowanie po korzystnych cenach w Centrum Złota.
Harmonogram płatności jest zorganizowany tak, aby nie obciążać osobistego budżetu. Kiedy kładziesz podwaliny pod szczęśliwą przyszłość, nie musisz ograniczać się do ścisłych ograniczeń. Płacenie za sztabki małymi ratami (częściami) przez długi okres czasu pozwala uniknąć trudności finansowych w tworzeniu rezerwy złota.
Regularny zakup złota wzmacnia Twoje bezpieczeństwo finansowe, zapewniając przyzwoity standard życia na starość. Stwórz cel ile chcesz mieć w przyszłości za 10, 20 czy trzydzieści lat. 100 000, 200 000 a może 500 000 zł w złocie. Bezpieczeństwo finansowe w złocie to Twoja droga do dostatniej emerytury!
Jak to zrobić? Wystarczy, że umówisz się na spotkanie, a otrzymasz odpowiedź lub napisz maila na kontakt@annabednarczyk.pl.
Zapisz się na dogodny dla Ciebie termin klikająć przycisk poniżej.
Podstawy analizy technicznej
W poprzednim wpisie pisałam o analizie fundamentalnej jako jednym z dwóch narzędzi ułatwiających podejmowanie decyzji inwestycyjnych.
Teraz czas na analizę techniczną. Opiera się ona na przewidywaniu przyszłych zachowań kursów np. akcji na podstawie wykresów notowań historycznych. Umożliwia udzielenie odpowiedzi na pytanie: kiedy najlepiej otworzyć i zamknąć pozycję. Podejmując decyzje inwestycyjne warto więc korzystać z obu analiz zarówno technicznej, jak i fundamentalnej.
Założenia analizy technicznej
- Rynek dyskontuje wszystko – oznacza to, że zmiany w relacjach popytu i podaży wpływają na zachowanie cen. Takie czynniki jak polityczne, fundamentalne oraz nastroje rynkowe również mają wpływ na cenę akcji spółki.
- Ceny podlegają trendom – trend jest to kierunek, w którym zmierzają ceny w danym okresie czasu, istnieje znacznie większe prawdopodobieństwo, że utrzyma się niż zmieni (odwróci). Wśród głównych celów analizy technicznej jest więc określenie, w którym momencie trend ulega zmianie.
- Historia się powtarza – dzięki temu, iż inwestorzy zachowują się podobnie w określonych sytuacjach na wykresach można zauważyć pewne wzorce zachowań (formacje), które są powtarzalne w różnych okresach, to z kolei daje możliwość przewidywania dalszych wydarzeń.
Analiza techniczna jest związana z analizą wykresów kursów instrumentów finansowych lub także z obliczaniem różnego rodzaju wskaźników, między innymi takich jak średnie ruchome. Niezwykle ważne jest kształtowanie się wolumenu obrotów (liczby walorów, które zmieniły właściciela), jako czynnika potwierdzającego trendy i sygnały rynkowe.
Rodzaje analizy technicznej
1. Analiza trendów
2. Analiza formacji
3. Analiza wskaźników
Analiza trendów
Ze względu na kierunek możemy wyróżnić trendy: wzrostowe, spadkowe i boczne (konsolidacje). Z kolei ze względu na czas trwania trendy dzielimy na : długoterminowe (powyżej roku), średnioterminowe (od kilku tygodni do 6 miesięcy) i krótkoterminowe (do kilku tygodni).
Ruch cen w górę to trend wzrostowy, inaczej hossa lub rynek byka. Trend ten cechuje ciąg coraz wyższych wierzchołków przerywanych coraz wyższymi dołkami. Jeżeli kurs akcji danej spółki porusza się w trendzie wzrostowym, to można przypuszczać iż jest bardzo prawdopodobne, że nastąpią kolejne wzrosty i trend będzie kontynuowany. Jeżeli kurs akcji występuje w trendzie spadkowym tj. bessy czy rynku niedźwiedzia prawdopodobnie będą występować dalsze spadki cen.
Gdy chcemy wyznaczyć kierunek, w jakim porusza się rynek, należy nanieść na wykres linie trendu łączące następujące po sobie szczyty lub dna. Im częściej przez albo w pobliżu ekstremów cenowych i im dłużej linia pozostaje nieprzełamana, tym trend jest istotniejszy. W przypadku wyraźnego naruszenia linii trendu następuje jego odwrócenie bądź zmniejszenie tempa.
Dokonywanie inwestycji na podstawie analizy trendów opiera się na identyfikacji aktualnego trendu i utrzymywania pozycji do chwili, gdy stwierdzimy, że wcześniej ustalony trend został zakończony.
Główną zasadą w inwestowaniu jest zatem, aby dokonywać inwestycji z trendem. Zasadniczo powinno się wystrzegać kupowania na rynku z trendem spadkowym, tylko dlatego, że uznamy akcje za tanie, gdyż zawsze akcje mogą być jeszcze tańsze. Analogicznie jeżeli interesujące nas akcje mają trend wzrostowy i pomimo iż w naszym odczuciu są one drogie można rozważyć zakup na takim rynku – gdyż zawsze mogą być jeszcze droższe. Ponadto, gdy jesteśmy właścicielami akcji, które utrzymują się w trendzie wzrostowym, nie należy ich sprzedawać a pozwolić zyskom rosnąć. Nasza strategia w takim przypadku powinna być jedynie modyfikowana, wyznaczając tym samym coraz nowsze, wyższe poziomy podejmowania decyzji.
Poziomy wsparcia i oporu
Przy dokonywaniu analizy wykresów użyteczne mogą być również poziomy wsparcia i oporu. Przedstawiają one nastawienie uczestników rynku do zdefiniowanych przedziałów cenowych, w których miało miejsce zatrzymanie ruchu cen w przeszłości. W trendzie wzrostowym poprzedni dołek jest wsparciem, natomiast w trendzie spadkowym poprzedni szczyt jest oporem. W przypadku, gdy ceny zbliżają się do poziomu wsparcia, można zauważyć wystąpienie jego „obrony”, która następuje poprzez zwiększenie aktywności strony popytowej.
Analiza formacji
Warto pamiętać, iż inwestorzy w pewnych sytuacjach zachowują się podobnie. W efekcie na wykresach akcji występują powtarzalne kształty lub figury geometryczne, które pozwalają na przewidywanie kierunku przyszłego wybicia, jak i oczekiwanego zasięgu tego ruchu. Ze względu na kryterium generowanego przez formacje sygnału możemy wyróżnić formacje odwrócenia lub kontynuacji trendu. Problemów podczas inwestowania może nastarczyć konieczność wczesnego wykrywania momentów odwrócenia trendu a także rozpoznanie formacji, które zazwyczaj nie przypominają podręcznikowych wzorów.
Formacje odwrócenia trendu obejmują szczyt lub dno ruchu cen. Mają znaczenie wtedy, jeśli wytworzą się po silnym i długim trendzie.
Wyróżniamy:
- formację głowy i ramion oraz odwróconej głowy i ramion
- podwójne szczyty i dna
- zaokrąglone szczyty i dna, zwane „spodkami”
Formacja głowy i ramion
Formacja ta występuje w momencie odwrócenia trendu ze wzrostowego na spadkowy, która na ogół ma miejsce na końcu długotrwałego trendu wzrostowego. Tworzą ją trzy lokalne szczyty (głowa – szczyt oraz dwa ramiona: prawe i lewe – niższe wierzchołki), które od dołu ograniczone są linią trendu łączącą dna spadków, zwaną „linią szyi”.
Zmiana trendu może nastąpić, gdy kolejne szczyty realizowane są na coraz mniejszych obrotach, a przebicie linii szyi na wyższych. W pełni zrealizowana formacja oznacza spadek przynajmniej o wysokość głowy, liczoną od linii szyi.
Odwrócona formacja głowy i ramion
Jest to formacja podobna do formacji głowy i ramion, jednak dotyczy odwrócenia trendu ze spadkowego na wzrostowy, które występuje na dnie tego ruchu.
Aby dokonać potwierdzenia realizacji tej formacji wymagane są rosnące obroty wraz z tworzeniem się dalszych dołków. Gdy podczas formowania się prawego ramienia obroty się nie zwiększają, może to być wyrazem słabości rynku, a nie zwiększającej się szansie na odwrócenie trendu na wzrostowy. Często zdarza się, że po przebiciu linii szyi ceny powracają do jej poziomu, co daje bardzo dobrą okazję do kupna, jednak jeśli ruch jest silny to powrotu nie ma.
Formacje podwójnego dna i podwójnego szczytu
Charakteryzują się odpowiednio kształtem litery „W” i „M”. Ta pierwsza świadczy o zakończeniu spadków, druga natomiast o zakończeniu wzrostów. Wielokrotne „odbicie” wykresu kursu akcji od pewnej linii (w pierwszym przypadku wsparcia, w drugim oporu) powoduje zmniejszenie prawdopodobieństwa przekroczenia tej linii w przyszłości, a zatem bardziej prawdopodobne staje się odwrócenie trendu.
Formacja spodka
W momencie kiedy brakuje zdecydowanej przewagi popytu bądź podaży może wystąpić formacja spodka i odwróconego spodka. W środku tworzenia formacji praktycznie zanika wolumen – maleje zainteresowanie danymi walorami, spada nadzieja na odwrócenie trendu.
Mimo, że nie przynoszą precyzyjnych sygnałów, to uzupełniając je o analizę fundamentalną znajdują zastosowanie przy inwestycjach długoterminowych.
Formacje kontynuacji trendu
Formacjami kontynuacji trendu nazywamy przerywniki w trendzie głównym, które mają miejsce gdy fala podaży lub popytu po dużym ruchu cenowym napotyka na wsparcie lub opór.
Występują one jako niewielkie, lokalne korekty i trwają relatywnie krótko – do kilku dni, najdłużej do kilku tygodni. Wyróżniamy wśród nich przede wszystkim:
- chorągiewki – nachylony przeciwnie do trendu trójkąt równoramienny
- flagi – nachylony przeciwnie do trendu równoległobok
- kliny – kształt zbliżony do trójkąta, przy czym obie linie tworzące formację są skierowane przeciwnie do trendu.
Formacje kontynuacji trendu występują po nagłych i gwałtownych ruchach cenowych, zazwyczaj w połowie dużego ruchu. Z tego też względu ich zasięg od momentu wybicia wynosi wysokość poprzedzającej formację fali (tzw. „masztu”). Wolumen obrotu rośnie przy wybiciu, natomiast spada w trakcie trwania formacji.
Analiza wskaźników
Wskaźniki śledzące trend można obliczać na podstawie notowań historycznych. Wśród najważniejszych zadań wskaźników jest określenie kierunku i siły obecnego trendu. Są one niezwykle pomocne przy określaniu wskazań przy wyraźnych średnio- i długoterminowych trendach, a złe w trendach bocznych. Najczęściej są rysowane na wykresie cenowym lub bezpośrednio pod nim.
Wśród licznych istniejących wskaźników analizy technicznej, najpopularniejszym a zarazem najprostszym są średnie ruchome. To właśnie na ich podstawie zostanie omówione zastosowanie wskaźników do generowania sygnałów kupna oraz sprzedaży instrumentów finansowych.
Średnie ruchome
Opierają się na średniej notowań, zazwyczaj cen zamknięcia z określonej liczby sesji – najpopularniejsze wśród nich to średnie z: 15, 45 oraz 100 sesji. Zasadniczo stwierdza się, iż właściwie dobrana średnia ruchoma z ostatnich kilku (kilkunastu lub kilkudziesięciu) sesji giełdowych dobrze przybliża i wskazuje aktualny trend. Aby średnia ruchoma była jak najdokładniejsza należy ją wyznaczać z jak największej liczby sesji.
Zakłada się, że trend jest wzrostowy, gdy ceny znajdują się powyżej średniej ruchomej, a co więcej sama średnia rośnie, w odwrotnym przypadku mamy do czynienia z trendem spadkowym. Informacja ta, może służyć do wskazywania sygnałów kupna i sprzedaży. Sygnał kupna powstaje, gdy średnia ruchoma jest przecinana przez kurs od dołu, analogicznie, gdy przecięcie następuje od góry powstaje sygnał sprzedaży.
Innym sposobem generowania sygnałów są te uzyskane przy wykorzystaniu kilku średnich ruchomych. Sygnał kupna pojawia się, gdy średnia „szybsza” (zbudowana z mniejszej liczby sesji, np. 15) przecina od dołu „wolniejszą” (zbudowaną z większej liczby sesji, np. 45).
Najkorzystniej jest, gdy obie średnie rosną, a do tego cena rynkowa znajduje się ponad punktem przecięcia – występuje wtedy najsilniejszy trend i jest bardzo prawdopodobne, że trend uległ zmianie. W odwrotnej sytuacji otrzymujemy sygnał sprzedaży.
W praktyce wykorzystuje się tzw. oscylatory techniczne, które mierzą tempo zmian lub szybkość ruchów w stosunku do aktualnego poziomu cen. Dzięki nim są identyfikowane są pewne stany rynku, czyli stany wykupienia i wyprzedania.
Przykładem jest wskaźnik siły relatywnej – RSI, który porównuje obecne zachowanie danego instrumentu z jego zachowaniem z przeszłości. Nie należy kupować akcji, w momencie kiedy rynek jest wykupiony, a dzieje się tak, gdy wartości RSI są bardzo wysokie, przekraczające 80. Odwrotnie jest w przypadku bardzo niskich wartości oscylatora, poniżej 20, rynek wtedy jest wyprzedany i nie należy wtedy sprzedawać akcji.
Zastosowanie w praktyce
Analizę techniczną wykorzystuje się przy analizie akcji do zakupu, ale przede wszystkim jest ona wykorzystywana na rynku forex.
Na rynku forex jest ona niezbędnym elementem wchodzenia w transakcje na rynku i wychodzenia z transakcji.
Ważne jest także gdzie otwieramy rachunek brokerski, bo tam trzymamy pieniądze i jakie sa koszty zawierania transakcji.
O brokerach pisałam więcej we wpisie Jakiego brokera wybrać na rynek forex?
Jeżeli masz pytania, zadaj je w komentarzu.
Będę wdzięczna za udostępnienie.
Analiza fundamentalna akcji
Inwestorzy nieustannie szukają najlepszych spółek. Najlepszych czyli takich, których cena akcji wzrośnie przynosząc zysk.
Ten wzrost ceny często będzie pochodną rozwoju danego przedsiębiorstwa, bo za tym idzie możliwość generowania zysków, a tym samym dzielenia się tym zyskiem w postaci dywidend z akcjonariuszami.
Niektórzy inwestorzy stawiają na spółki młode, dynamiczne, działające w branżach najnowszych technologii – biotechnologia, gry komputerowe, cyber-bezpieczeństwo.
Jeszcze inni koncentrują się na stabilnych biznesach, które powoli choć systematycznie rosną – bankowość, przemysł spożywczy, paliwowy.
W każdej z licznych branż można znaleźć liderów, a czasem przyszłe gwiazdy. W zależności od horyzontu inwestycyjnego – krótko- lub długoterminowego mogą stosować różne narzędzia do oceny tego co dzieje się na rynku, w branży, czy całej gospodarce.
Dwa najpowszechniej znane podejścia analizy spółek (oraz rynku) to analiza techniczna oraz analiza fundamentalna.
Analiza fundamentalna - do czego służy?
Służy ona do określenia opłacalności inwestycji w akcje spółki na podstawie przeszłych i prognozowanych danych o spółce, informacji o branży, w której działa oraz danych makroekonomicznych.
Punktem wyjścia jest ustalenie prawdziwej wartości przedsiębiorstwa. Na podstawie tej wyceny analitycy fundamentalni przewidują dalszy rozwój sytuacji oraz możliwy do uzyskania zysk z inwestycji. Jeśli uznają, że dana spółka jest wyceniana przez rynek poniżej wartości fundamentalnej rekomendują kupno jej akcji, w przeciwnym wypadku będą zalecać jej sprzedaż.
Horyzont czasowy dla analizy fundamentalnej
Inwestor, który kieruje się analizą fundamentalną jest średnio- lub długoterminowy, najczęściej powyżej jednego roku.
Powodem tego jest w głównej mierze fakt, że rynek nie jest idealny i cena akcji nie zawsze odpowiada jej wartości wewnętrznej. Na ceny akcji w krótkim okresie wpływa bowiem działalność krótkoterminowych inwestorów, którzy nie kierują się kondycją finansową spółek, lecz tendencjami w zmianach cen bądź nastrojami na rynku.
Jednak w długim terminie wzrost wyników finansowych spółki jest pozytywnie powiązany ze wzrostem kursu akcji.
Etapy analizy finansowej
Analiza fundamentalna składa się z następujących etapów:
– analiza makroekonomiczna kraju
– analiza sektorowa (branżowa)
– analiza spółki
1) sytuacyjna
2) finansowa
Analiza makroekonomiczna kraju
Jest zazwyczaj pierwszą analizą, jaką powinni stosować inwestorzy przed podjęciem decyzji inwestycyjnych. Opiera się ona na obserwacji i analizie zjawisk zachodzących w gospodarce.
Głównym celem analizy makroekonomicznej jest poznanie prognoz dotyczących tempa rozwoju gospodarki w przeciągu najbliższych lat. Ze względu na proces globalizacji i liczne powiązania krajów, ważna w tym miejscu jest również ocena sytuacji globalnej (np. kryzys w innym kraju).
Do analizy makroekonomicznej stosuje się następujące wskaźniki:
– Produkt krajowy brutto to podstawowy miernik tempa rozwoju gospodarki państwa. Obliczany jest co kwartał przez Główny Urząd Statystyczny. Wzrost wskaźnika jest oznaką rozwoju firm, czyli zwiększania ich dochodów. Ponadto wzrost PKB powoduje zwrócenie uwagi podmiotów na rynek kapitałowy, gdzie dokonuje się transfer kapitału, przez co zwiększa się obrót na rynku. Świadczy to o powiązaniu pomiędzy tempem wzrostu gospodarki a koniunkturą na giełdzie.
– Inflacja oznacza wzrost cen towarów i usług w gospodarce, który prowadzi do spadku siły nabywczej pieniądza. W efekcie następuje również utrata wartości nieoprocentowanych oszczędności. Inwestorzy starają się przed tym ochronić lokując środki na giełdzie. Wzrost stopy inflacji powoduje w konsekwencji spadek realnej stopy dochodu z inwestycji osiągniętej przez inwestora na giełdzie.
– Stopy procentowe oznaczają koszt pieniądza, w tym długu przedsiębiorstw. Ich poziom ustala Narodowy Bank Polski (bank centralny) w zależności od oczekiwanej inflacji, gdyż jego nadrzędnym celem jest stabilność cen. W sytuacji szybkiego wzrostu gospodarczego, kiedy następuje wzrost inflacji i zapotrzebowania na kapitał, bank centralny powinien podnieść stopy procentowe. Powoduje to wzrost kosztu kredytu oraz sprawia, że oszczędzanie staje się bardziej opłacalne dla konsumentów. W konsekwencji następuje „wyhamowanie” gospodarki.
– Kursy walut (np. EUR i USD) wpływają bezpośrednio na koszty i przychody spółek dokonujących obrotu zagranicznego. Wzrost kursów walut obcych (czyli inaczej osłabienie złotego) powoduje, że rosną zarówno koszty spółek importujących jak i przychody spółek eksportujących. Poza tym wysokie kursy walut zagranicznych powodują, że inwestycje w papiery wartościowe w Polsce stają się bardziej atrakcyjne dla inwestorów zagranicznych.
Innymi ważnymi wskaźnikami ekonomicznymi są również: stopa bezrobocia, deficyt budżetowy i dług publiczny, sprzedaż detaliczna, produkcja przemysłowa oraz wskaźniki wyprzedzające koniunkturę.
Analiza branżowa spółki
Polega na badaniu grupy przedsiębiorstw produkujących ten sam typ wyrobów lub świadczących podobne usługi, co interesująca nas spółka. Odpowiada na pytanie, które sektory przyniosą w przyszłości największe zyski.
W gospodarce rynkowej firmy mogą działać w branżach o dynamicznym rozwoju, stabilnych bądź wręcz zmniejszających się przychodach. Często lepiej jest zainwestować w najsłabszą spółkę z branży o bardzo dobrych perspektywach, niż najlepszą spółkę z branży stabilnej lub schyłkowej. Rozwój tych drugich, mimo umiejętności kadry zarządzającej, jest już bowiem mało prawdopodobny.
Celem analizy branżowej jest określenie:
– tempa rozwoju branży (dynamiki wzrostu) wraz z identyfikacją jego przyczyn np. stabilny wzrost w branży spożywczej
– perspektyw rozwoju: prognozowane stopy zwrotu (rentowności) i możliwe zagrożenia
– fazy cyklu sektora: pionierski start, dynamiczne przyspieszenie wzrostu (najlepszy moment na inwestycje), dojrzały umiarkowany wzrost i stabilizacja bądź spowolnienie wzrostu i zanik sektora
– cykliczności sprzedaży lub sezonowości (np. najlepsze wyniki kin w IV kw.)
– wrażliwości na dekoniunkturę (np. branża budowlana)
– kontroli nad podstawowymi kosztami działalności (np. spółki transportowe nie mają wpływu na ceny paliwa)
– zależności od regulacji prawnych
Analiza spółki
Polega ona na zapoznaniu się ze wszystkimi informacjami na jej temat, które są udostępniane zainteresowanym.
Należy przeanalizować otoczenie spółki, silne i słabe strony oraz perspektywy jej rozwoju w przyszłości.
Pierwszą częścią badania jest analiza sytuacyjna, która bierze pod lupę wszystkie aspekty działalności spółki poza finansami. Do tej części zadania należy zapoznanie się ze strategia rozwoju, wielkość zatrudnienia, kadra zarządzająca czy chociażby technologii która jest wykorzystywana w przedsiębiorstwie.
Istotny jest również rynek na którym spółka funkcjonuje (bariery wejścia i wyjścia, pozycja na rynku, siła nabywców i odbiorców), jak również rodzaj produktu (cykl życia produktu, zamienniki, koszty produkcji). Wyżej oceniane są spółki, które działają w kilku sektorach lub mają szeroki asortyment.
Następnie przeprowadza się analizę finansową i tu skupia się tylko i wyłącznie na finansowym aspekcie działalności spółki.
Do tego celu wykorzystuje się dane finansowe, które spółka umieszcza w swoim sprawozdaniu finansowym.
Takie sprawozdanie składa się z następujących elementów:
– bilans: opis majątku spółki (aktywa i pasywa). Suma aktywów zawsze równa się sumie pasywów, ale co ważne, istotna jest ich wewnętrzna struktura oraz tempo wzrostu poszczególnych pozycji:
* aktywa: licencje i patenty, budynki, maszyny, materiały i produkty, należności od kontrahentów, gotówka
* pasywa: kapitał zapasowy i zakładowy, zyski zatrzymane, kredyty handlowe i bankowe
– rachunek zysków i strat: przedstawia sposób wypracowania wyniku finansowego, czyli osiągnięte zyski lub straty.
Przychody oraz koszty rozdziela się na poszczególne źródła, co pozwala na rozpoznanie sytuacji dochodowej przedsiębiorstwa.
– rachunek przepływów pieniężnych: przedstawia realne zmiany środków pieniężnych, czyli wpływy i wypływy gotówki (z podziałem na źródła). Dzięki temu inwestorzy wiedzą, czy spółka się bogaci, czy przeciwnie.
* przykłady przepływów operacyjnych: zysk netto, amortyzacja (czyli utrata wartości środków trwałych), zmiany w stanie zapasów, należności i zobowiązań
* przykłady przepływów inwestycyjnych: sprzedaż lub kupno nieruchomości
* przykłady przepływów finansowych: emisja akcji, dywidenda, zaciągnięcie lub spłata kredytu
– rachunek zmian w kapitale własnym (np. podniesienie kapitału zakładowego, wypłata dywidendy)
– informacja dodatkowa: wprowadzenie do całego sprawozdania finansowego oraz dodatkowe niezbędne wyjaśnienia, np. czynniki ryzyka
Skąd brać informacje do analizy spółki?
Informacje, które na pewno zawierają rzeczywiste i sprawdzone dane to te zawierane w materiałach informacyjnych ze spółki, które są publikowane na stronach internetowych spółek, w zakładkach „Relacje inwestorskie”.
Informacje wewnętrzne spółki dzielą się na:
– raporty bieżące: spółki są zobligowane do publikacji raportów bieżących, które dostarczają aktualnych Informacji o sytuacji spółki. W raportach bieżących można znaleźć informacje takie jak: znaczące umowy, zbycie lub zakup nieruchomości, prognozy wyników finansowych, zmiany w zarządzie czy nowych emisjach
– raporty okresowe (finansowe): obowiązkowe raporty, publikowane pod koniec danego okresu (kwartału lub roku). Inwestorzy mogą w nich znaleźć liczby i informacje dotyczące spółki za dany okres. Jest to swoiste kompendium wiedzy na temat spółki.
Oprócz zestawień finansowych, raport okresowy zawiera komentarze zarządu dotyczące najważniejszych wydarzeń w spółce, oraz prognozy co do przyszłych lat.
– prospekt emisyjny: dokument informacyjny, skierowany do potencjalnych inwestorów. Emitenci mają obowiązek opublikować prospekt emisyjny przez debiutem, oraz przy kolejnych emisjach. W prospekcie zawiera się szczegółowe informacje dotyczące działalności spółki, historii, perspektywy rozwoju, zarządzających, najważniejszych akcjonariuszach, ryzyku i sprawozdania finansowe za ostatnie 3 lata (plus raporty spółek zależnych).
– Walne Zgromadzenia: na WZ akcjonariusze mogą spotkać się z zarządem, porozmawiać i zadać pytania bezpośrednio osobom zarządzającym.
My inwestorzy analizujemy bardzo skrupulatnie, bowiem kładziemy na stół swój własny, ciężko zarobiony kapitał. Dlatego nie bójmy się zadawać trudnych pytań i nie traktujmy naszych inwestycji tak jakbyśmy kupowali pralkę czy lodówkę…
Przy analizach akcji korzystam z gotowych wskażników na stronie https://pl.investing.com. Znajdują się tam akcje z całego świata.
Jeżeli szukasz dobrego brokera z niskimi opłatami na rynki zagraniczne to polecam DEGIRO.PL
Jeżeli masz pytania odnośnie analizy fundamentalnej zadaj je w komentarzu.